Eksperta: Wosy su nětko w Sakskej po puću

puć wokoło kofejoweho blida a lodoweho brjoha w Sakskej šwórča nětko zaso tójšto wosow. «W lěću docpěja ludy najwyšu sylnosć. Dźěłaćerki su wonka po puću, zo bychu picu zběrali za larwy», praji insektowy fachowc Matthias Nuß z přirodoškitneho zwjazka Nabu w Sakskej. Wón nima žane daty k tomu, zo je w Sakskej lětsa wurjadne wosace lěto. «To, štož nětko zaznawamy, je we wobłuku normalneho.»

Skerje dešćikojte wjedro minjenych tydźenjow móhło so jemu po wuwiću insektow samo trochu dlijić. «Při špatnym wjedrje dźěłaćerki tak njewuleća, wuwiće je jasnje borzdźene.» Wosebje wobćežne budu zwěrjata po nim wosebje potom, hdyž kralowny wumrěja a dźěłaćerki hnězdo wopušća. To je w septembru abo oktobru tak.

We wobchadźe ze zwěrjatami poruča eksperta tři wěcy:

1. Měli so hnězda pasć. «W normalnym padźe wosy hakle zakałaš, hdyž přińdźeš přehuste na hnězdo a so wopak zadźeržiš.» Wosebje dźěći měli z hnězdow zdalować, wón napomina.
2. Za blidom njeměli so wosy ženje z ruku šerić. Woni móhli na jednym boku njekontrolowane pola napřećiwneho přizemić. Na tamnym boku bywaja agresiwne a přiwabjeja hišće wjace wosow. Worjech doporuča wotwjedźenje trochu zboka z blida.
3. Alergikarjow měli w tutym počasu přeco swój nuzowy kit při tym měć a hladać, zo njeje datum wotběha překročeny.